پیام قرآن روز سه شنبه 7 اسفند | پس تکذیب چرا؟
آنکه در دنیا تو را آفرید، در آخرت نیز تو را خلق مى کند، پس تکذیب چرا؟
سوره انفطار آیات 6 تا 12
یَآ أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ
الَّذِى خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ
فِى أَىِّ صُورَةٍ مَّا شَآءَ رَکَّبَکَ
کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ
وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ
کِرَاماً کَاتِبِینَ
یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ
انسان، موجودى غافل و فریب خورده است و خود را از عواقب کار و قهر خدا در اَمان مى پندارد. «یا ایّها الانسان ما غرّک بربّک»
2- چرا انسان با آن همه نیاز و ضعف، مغرور باشد؟ «یا ایّها الانسان ما غرّک»
3- بدترین نوع کبر و غرور، آن است که در برابر پروردگار کریم و هستى بخش باشد. «غرّک بربّک الکریم الّذى خلقک»
4- غرور و غفلت انسان، سوء استفاده از لطف و کرم و پرده پوشى خداست. «ما غرّک بربّک الکریم»
5 - لطف و کرم ابتدایى خدا تنها نسبت به مؤمنان نیست، بلکه نسبت به همه انسان هاست. «یا ایّها الانسان.... بربّک الکریم»
6- غرور انسان، بیانگر غفلت او از نعمت هاى الهى و عظمت آفریدگار است. «ما غرّک بربّک الکریم»
7- درمان غرور، توجّه به الطاف کریمانه است. «الکریم... خلقک فسوّاک فعدلک»
8 - آفرینش، نشانه قدرت، «خلقک» تسویه، نشانه حکمت، «سواک» و اعتدال، دلیل علم او به تمام نیازهاست. «عدلک»
9- آفرینش انسان و هماهنگى و تعادل میان اعضاى او، جلوه اى از کرم خداوند است.«الکریم الّذى خلقک فسوّاک فعدلک»
10- تنوّع شکل و قیافه انسان ها، براساس خواستِ حکیمانه خداوند است. «فى اىّ صورة ما شاء رکّبک»
11- براى شکستن غرور، باید نعمت هاى الهى را پى درپى گوشزد کرد. «خلقک، سوّاک، عدلک، رکّبک»
12- آنکه در دنیا تو را آفرید، در آخرت نیز تو را خلق مى کند، پس تکذیب چرا؟ «کلاّ بل تکذّبون بالدین»
13- کسى که به دنیا مغرور شود، آخرت را انکار مى کند. «غرّک - تکذّبون»
14- گرچه شما قیامت را منکر مى شوید، ولى فرشتگان کار خود را انجام مى دهند. «تکذّبون... انّ علیکم لحافظین»
15- فرشتگان متعدّد، مسئول حفظ و حراست از انسان ها هستند. «لحافظین»
16- فرشتگان، مسئول ثبت و ضبط کارهاى انسانند. «کراماً کاتبین»
17- فرشتگانِ مراقب، در ثبت اعمال برخوردى کریمانه دارند. «کراماً کاتبین»
18- فرشتگان هم متعدّدند، هم تیزبین و هم ریزبین. «یعلمون ما تفعلون»
19- توجّه به ثبت اعمال توسط فرشتگان معصوم، سبب حیا و تقواى انسان مى شود. «یعلمون ما تفعلون»