فوری/اضافه شدن آیتم جدید در فیش حقوقی جدید بازنشستگان | بارگذاری فیش حقوقی بازنشستگان با تغییرات جدید

افزایش متناسب‌سازی برای بازنشستگان حداقل‌بگیر تامین اجتماعی در بهترین حالت، ۷۱۶ هزار تومان بوده است؛ این مبلغ برای بازنشستگان با ۳۰ سال سابقه است؛ بازنشستگان و از کارافتادگان با سابقه کمتر، مبلغی پایین‌تر به نسبت سنوات خدمت خود دریافت کرده‌اند.

اما به گفته محمدنیا، یک بازنشسته حداقل‌بگیر کارگری، فارغ از میزان افزایش ناشی از متناسب‌سازی که بسیار ناچیز است آنهم بعد از ماه‌ها تبلیغات و گفتگو، نحوه اعمال آن نیز جای انتقاد دارد.

 این بازنشسته افزود: افزایش متناسب‌سازی برای بازنشستگان حداقل‌بگیر تحت عنوان آیتمی به نامِ «کمک معیشت» و جداگانه از پایه حقوق بازنشستگان اعمال شده است.

محمدنیا با بیان اینکه اعمال جداگانه افزایش متناسب‌سازی، نگران‌کننده است؛ افزود: از آنجاکه این مبلغ در پایه حقوق اعمال نشده، این احتمال جدی‌ست که مشمول افزایش مستمری سال بعد نشود؛ در حالیکه باید این مبلغ را به پایه مستمری بازنشستگان اضافه می‌کردند تا هر سال مشمول افزایش سالیانه مستمری‌ها شود.

این بازنشسته تاکید کرد: افزودن یک آیتم جداگانه در انتهای فیش حقوقی بازنشستگان، کار درستی نبوده است؛ این کار می‌تواند بازنشستگان را از حق افزایش سالیانه کل دریافتی محروم سازد.

 عباس اورنگ (کارشناس ارشد سازمان تامین اجتماعی) در این رابطه تشریح کرد: متناسب‌سازی روندی موقت است و قرار نیست سازمان تامین اجتماعی همواره بابت متناسب‌سازی هزینه داده و آن را اجرا کند. پس مدت اجرا محدود به زمانی است که قانون معین کرده است. زمان اجرای متناسب‌سازی از سال ۱۴۰۳ شروع و پایان آن در پایان سال ۱۴۰۵ است. در واقع در سال ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵ با اجرای مابقی متناسب‌سازی‌ای که در سال ۱۴۰۳ باید همه ۱۰۰ درصد آن انجام می‌شد اما برای رسیدن به سطح آن ۹۰ درصد متناسب سازی، به دلیل مقتضیات و تنگناهای مالی دولت در سال اول ۴۰ درصد و در دو سال دیگر ۶۰ درصد باقی مانده آن پرداخت می‌شود. اما قرار نیست پس از آن در سال ۱۴۰۶ نیز مبلغی بابت متناسب‌سازی پرداخت شود! 

وی اضافه کرد: قرار است بعد از متناسب‌سازی، سازمان تامین اجتماعی خود در چهارچوب قوانین موجود مانع از ایجاد کسری و فاصله شود. اگر سازمان تامین اجتماعی بخواهد بیشتر از این محدوده زمانی پرداختی را مطرح کند، قاعده پرداختش به هم می‌خورد. هدف قانون‌گذار این بوده است که همه اختلاف شاغل و بازنشسته را در قالب ۹۰ درصدی در همان سال ۱۴۰۳ حل کند اما محدودیت‌ها و بی‌پولی دولت باعث طول کشیدن این روند یکساله در طی سه سال شده است. 

از دید این کارشناسان، به نظر می‌رسد سازمان تامین اجتماعی قرار است برای حداقل بگیران و سایر سطوح مستمری‌بگیران، تنها تا پایان سال ۱۴۰۵ بطور مداوم این مبالغ را پرداخت کند و تداوم متناسب‌سازی پس از آن منوط به وجود همزمان اراده دولت و مجلس برای جبران فاصله بین حقوق شاغل و بازنشسته و همچنین تداوم افزایش شکاف بین مزد زمان برقراری و مستمری دریافتی است که وجود هردو شرط بصورت همزمان، امکان اجرای افزایش حقوق ناشی از متناسب‌سازی را در سال‌های بعدی هم ممکن می‌کند. 

در اینجا اما انتقاد بازنشستگان حداقل بگیر پابرجاست که چرا این مبالغ که برای کف‌بگیران خارج از قانون متناسب‌سازی درنظر گرفته شده، بصورت مبلغی مشخص روی پایه حقوق نمی‌آید و خود مشمول افزایش سالانه نمی‌شود؟ و نکته دیگر این است که چرا سایر ردیف‌های فرعی احکام آنان مشمول ۱۰ درصد افزایش نشده و تنها پایه حقوق مشمول این افزایش است؟ سوالی که پاسخ به آن می‌تواند سازمان تامین اجتماعی و دولت را به اجرای صحیح ماده ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی درباره این بازنشستگان کارگری پرتعداد، رهنمون سازد!