یک قاشق از معجزه طبیعت حاوی مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، فسفات، سدیم که تمام امراض بدن را یکجا شفا میدهد

هر دو نوع عسل خام و پاستوریزه در دسترس همگان است. عسل خام به طور مستقیم از کندو جدا شده و بسته بندی می‌شود و البته به همان میزان حاوی مقدار کمی مخمر، موم و گرده خواهد بود. این باور وجود دارد که مصرف عسل خام به درمان آلرژی کمک می‌کند. عسل پاستوریزه شده گرما داده شده است و ناخالصی‌های آن گرفته شده است.

عسل حاوی مقدار زیادی موادی مانند مونوساکاریدها، فروکتوز و گلوکز حدود ۷۰ الی ۸۰ درصد قند می‌باشد که شیرینی آن را فراهم می‌کند. عسل همچنین از ویژگی‌های ضد عفونی و ضد باکتریائی برخوردار است. علم پزشکی مدرن در صدد است تا از عسل در بهبود زخم‌های مزمن و مبارزه با عفونت استفاده کند.

حقایقی درباره عسل!

عسل از پنج هزار سال پیش برای امور گوناگون استفاده می‌شده است. عسل می‌تواند جایگزین قند در وعده‌های غذایی باشد که یک انتخاب بهتر است. عسل را به کودکان زیر یک سال ندهید.

ویژگی‌های عسل:

یک قاشق سوپ خوری عسل شامل ۶۴ کالری، ۱۷/۳ گرم قند و عاری از فیبر، چربی و پروتئین است.

استفاده از عسل فرآوری شده و بدون قند می‌تواند باعث فواید طولانی مدت باشد. عسل به اثرات تسکین دهنده مواد آنتی اکسیدان و ضد میکروب شناخته شده است. همچنین عسل حاوی مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، فسفات، سدیم، کلر، پتاسیم و منیزیوم است.

۳۸/۲ درصد فروکتوز

۳۱/۳ درصد گلوکز

۷/۱ درصد مالتوز

۱/۳ درصد سرکاری

۱۷/۲ درصد آب

۱/۵ درصد قند‌های پیچیده

۰/۲ درصد خاکستر

۳/۲ درصد مواد دیگر

مقدار کمی از حالت اسیدی عسل به ممانعت از رشد باکتری‌ها کمک می‌کند در حالی که اجزای آنتی اکسیدانی آن، رادیکال‌های آزاد و بیماری‌های مرتبط با آن را از بین میبرد.

ویژگی‌های فیزیکی عسل با توجه به گل‌ها و آبی که از آن تهیه شده است، متفاوت است.

تاریخچه عسل:

انسان‌ها از هشت هزار سال پیش شروع به کشت عسل کردند قدیمی‌ترین عسل به جا مانده در گرجستان کشف شد. عسل به طور گسترده در مصر و یونان باستان استفاده می‌شده است. بعد از طی سال‌ها عسل جایگاه خود را در طب سنتی چینی و هندی نیز پیدا کرد.

کمک به درمان سرفه و سرماخوردگی

تحقیقات نشان می‌دهند که عسل برای درمان سرفه می‌تواند مؤثر می‌باشد. در یکی از مطالعات یافت شد که عسل می‌تواند سرفه‌های شبانگاهی را کاهش داده و خواب کودکان را بهبود بخشد. این مطالعه همچنین عنوان می‌دارد که عسل حتی می‌تواند به اندازه‌ی داروی ضد سرفه دکسترومتورفان مؤثر باشد. البته قبل از دادن عسل به کودکان خود با پزشک خود مشورت کنید. ترکیب آبلیموی گرم با عسل می‌تواند التهاب گلو را کاهش دهد. همچنین حالت احتقان در گلو را از بین برده و مانع از کم آبی می‌شود. استفاده از عسل همچنین می‌تواند دوره درمان سرماخوردگی را تا دو روز کاهش دهد.

عسل برای تنظیم فشار خون:

در یکی از مطالعات که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد، مشخص شد که عسل اثر مفیدی بر روی فشار خون بالا دارد. همچنین در یک آزمایش اثر مطلوبی بر روی موش‌های آزمایشگاهی که کالری زیادی مصرف کرده بودند، داشت.

عسل برای التیام سوختگی‌ها و زخم ها:

در زخم‌ها و به خصوص، استفاده زودهنگام از عسل می‌تواند ریسک زخم شدن و تورم آن را کاهش دهد. در مورد سوختگی‌های کوچک، می‌توانید ابتدا بلافاصله با ریختن آب و کاهش دمای آن، مقداری عسل بر روی قسمت آسیب دیده بریزید. عسل همچنین می‌تواند به درمان زخم معده و زخم‌های مزمن کمک کند.

عسل برای بهبود سلامتی قلب:

آنتی اکسیدان‌های موجود در عسل به محافظت از قلب کمک می‌کنند. عسل همچنین می‌تواند، بی نظمی‌ها و در هم ریختگی‌های ناشی از اکسیداسیون که به کلسترول بد خون مربوط است را کاهش دهد. این موضوع به صورت پیش فرض سلامتی قلب را بهبود می‌بخشد. اخیرا یافته شد که عسل شکل موادی که باعث تنگ شدن شریان‌های قلب می‌شوند و عامل بروز حمله قلبی هستند را کاهش می‌دهد. از طرفی پلی فنل موجود در عسل می‌تواند در سلامتی قلب نقش داشته باشد.

عسل برای از بین بردن ریسک دیابت:

دامنه شاخص قندی عسل در هر جا بین ۴۵ تا ۶۴ است که یک معیار متعادل است. چنانچه پیش از این هم در بخش سلامت نمناک گفتیم با توجه به مطالعات انجام شده؛ مصرف عسل برای کاهش وزن و از بین بردن چربی بدن افراد مبتلا به دیابت، آثار مفیدی دارد. در مطالعه دیگری نشان داده شد که اگر دارو‌های ضد دیابتی با عسل ترکیب شود، آثار مفیدتری بر روی بیماران مبتلا به دیابت خواهد داشت.

عسل برای کمک به مبارزه با سرطان:

ترکیبات فنولیکی موجود در عسل ویژگی‌های ضد سرطانی دارند که می‌توانند از بسیاری از بیماری‌های سرطانی، ممانعت کنند. همچنین عسل فعالیت ضد التهابی دارد که آن را بهترین غذا برای ممانعت از سرطان ساخته است. حتی عسل سیستم بدن انسان را تعدیل می‌کند که این موضوع آن را برای درمان سرطان مؤثر‌تر می‌سازد.

عسل برای از بین بردن ریفلاکس اسید معده:

از آنجا که عسل غنی از مواد آنتی اکسیدان است و از آنجا که می‌تواند رادیکال‌های آزاد را از بین ببرد پس می‌تواند رفلاکس اسیدی او را نیز از بین ببرد. (به طوری که رادیکال‌های آزاد، پوشش سلول‌های دستگاه گوارشی را از بین می‌برد). عسل ممکن است برای درمان التهاب مری نیز به کار گرفته شود. می‌تواند به ساختار‌های غشای مخاطی مری کمک کند. عسل حتی می‌تواند به تسکین گلودرد نیز کمک کند، که به این منظور آن را با چای گیاهی ترکیب کرده و مصرف می‌کنند تا آن را بهبود دهد.

عسل برای درمان مشکلات معده:

ویژگی‌های آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی عسل می‌تواند دامنه گسترده‌ای از مشکلات معده را درمان کند. شما می‌توانید عسل و آبلیمو را در آب گرم حل کرده تا تاثیر خوب آن را ببینید. یک قاشق از عسل خام می‌تواند از تولید بیش از حد گاز معده ممانعت کند. همچنین عسل می‌تواند آثار زیانبار مایکوتوکسین (سم تولیدی قارچ ها) را مهار کرده و سلامتی روده را بهبود دهد.

عسل برای درمان آلرژی ها:

یک فرضیه می‌گوید که خوردن عسل مانند خوردن گرده‌های گل است که با این کار حساسیت ناشی از گرده‌ها را کاهش می‌دهد.

عسل برای مقابله با عفونت ها:

فعالیت ضد باکتری عسل می‌تواند نقشی در درمان عفونت‌ها داشته باشد. شرایط زخم‌های تازه را بهبود می‌بخشد و خاصیت چسبناکی بالای آن سد مقاومی را در مقابل عفونت‌ها به وجود می‌آورد. در حقیقت از دوران باستان از عسل برای درمان زخم‌های عفونی بهره می‌بردند. این مسئله مهم است که از عسل به عنوان مکمل استفاده شود نه به عنوان جایگزین. استفاده از عسل تنها در صورتی مورد ملاحظه است که دیگر فرآیند‌های درمانی به شکست انجامیده باشند

عسل برای افزایش ایمنی:

عسل و به خصوص عسل مانوکا حاوی متیل گلیوکسال بیشتری است که مسئول فعالیت ضد باکتری عسل است این ترکیب همچنین می‌تواند ارتقای ایمنی بدن نقش داشته باشد. از طرفی این ترکیب تولید سیتوکینز (پیام رسان سلول‌های ایمنی بدن) را تحریک کنند.

عسل برای کمک به درمان ورم لوزه:

اطلاعات تحقیقی میگویند که عسل مانوکا می‌تواند یک درمان امیدوار کننده برای ورم لوزه باشد؛ که به این علت که محتوای بالای متیل گلیوکسال باکتری استرپتوکوکوس (عامل ورم لوزه) را می‌کشد. مخلوط آب گرم با عسل نیز می‌تواند برای درمان ورم لوزه مفید باشد.