میدونستی تا الان فرمون ماشین و اشتباه میگرفتی؟ | بهترین حالت دست برای گرفتن فرمون ماشین

با بهترین حالت دست فرمان آشنا می شوید. نحوه صحیح گرفتن فرمان، نقش کلیدی در کنترل خودرو، حفظ تعادل و واکنش سریع در شرایط اضطراری دارد. همچنین، به رانندگی راحت‌تر و جلوگیری از خستگی در مسافت‌های طولانی کمک می‌کند. در این مقاله، به بررسی جامع بهترین حالت دست فرمان در شرایط مختلف می‌پردازیم.

بهترین حالت های دست روی فرمان چیست؟

نقطه توصیه شده برای جایی که باید دستان خود را روی فرمان قرار دهید، 10 و 2 و یا 10:10 بود (بالاتر از خط مرکزی فرمان اما نه کاملاً در بالای چرخ). با این حال، همانطور که فناوری خودرو، تست ایمنی خودرو و تجهیزات ایمنی بهبود یافته است، افکار در مورد این موقعیت دست ها تکامل یافته و به 9 و 3 تغییر کرده است.

مکان ایده آل دست فرمان چیست؟

کارشناسان اداره ملی ایمنی بزرگراه و ترافیک (NHTSA) اکنون 9 و 3 - در طرف مقابل چرخ تا نیمه بالا - را به عنوان محل ایده آل دست فرمان توصیه می کنند. موقعیت دست فرمان 9 و 3 کنترل خوبی بر روی چرخ حفظ می کند و در عین حال خطر آسیب ناشی از کیسه هوا را کاهش می دهد.

موقعیت ترجیحی دست روی فرمان هنگام چرخش نیز تغییر کرده است. بسیاری از رانندگان به طور طبیعی هنگام چرخاندن چرخ دستان خود را روی یکدیگر ضربدری می کنند. با این حال، NHTSA به رانندگان پیشنهاد می کند که روش فشار/کشیدن را به جای آن یاد بگیرند. در این روش، راننده یک طرف چرخ را به سمت بالا هل می دهد تا زمانی که عقربه هل دهنده درست قبل از موقعیت ساعت 12 برسد. دست دیگر در مقابل دست هل دهنده حرکت می کند و برای ادامه حرکت چرخشی به سمت پایین می کشد. حرکت عقربه ها به این صورت به راننده این امکان را می دهد که بدون برداشتن دست ها از روی فرمان بچرخد.

اگر در حال یادگیری تمرین رانندگی هستید، به موقعیت دست فرمان خود توجه کنید. حتی رانندگان با تجربه نیز می توانند از یادگیری موقعیت پیشنهادی بهره مند شوند. با این حال، رفع برخی از عادات بد رانندگی ممکن است کمی طول بکشد

مزایای درست قرار دادن دست ها روی فرمان :

کنترل بهتر خودرو: این حالت به راننده احساس تسلط و کنترل بیشتر بر خودرو را القا می کند.

کاهش خستگی: قرارگیری مچ دست ها در زاویه ای طبیعی، فشار عضلانی را کاهش داده و از خستگی زودهنگام راننده جلوگیری می کند.

سرعت و دقت بیشتر: در صورت بروز خطر ناگهانی، راننده می تواند با سرعت و دقت بیشتری به فرمان واکنش نشان دهد.

مزیت دیگر موقعیت 9 و 3 کاهش فشار بر عضلات است. یکی از خطرات رانندگی طولانی مدت، خستگی عضلانی ناشی از نگه داشتن بازوها در یک موقعیت غیر طبیعی برای مدت طولانی است. در موقعیت 10 و 2، بازوها ممکن است به سرعت از بالا بردن تا این حد خسته شوند و رانندگان ممکن است وسوسه شوند که با برنامه ریزی دستان خود در پایین چرخ به عضلات خود استراحت دهند، جایی که کنترل کمی بر روی فرمان در اطراف پیچ ها دارند.

کشیدگی عضلانی همچنان می تواند در وضعیت 9 و 3 اتفاق بیفتد، اما احتمال کمتری وجود دارد زیرا بازوها در آن نقطه به وضعیت استراحت نزدیکتر هستند. یک مزیت دیگر نیز می تواند کاهش اثرات ارتعاشات روی بازوها و دست ها باشد. این نوع آسیب ها عمدتاً برای استفاده از ابزارهایی مانند چکش و اره برقی اعمال می شود. با این حال، ساعت های طولانی رانندگی می تواند اثرات مشابهی داشته باشد و باعث بی حس شدن انگشتان و درد بازوها شود. وضعیت 9 و 3 به رانندگان این امکان را می دهد که با گرفتن سبک تری، نسبت به موقعیت 10 و 2 روی فرمان بچسبند و در نتیجه تأثیر ارتعاشات روی دست ها و بازوهای آنها کاهش می یابد.

توصیه به وضعیت 10 و 2 دست در زمانی قبل از فرمان برقی مطرح شد، زمانی که رانندگان به نیروی اضافی نیاز داشتند تا بتوانند فرمان را بچرخانند. نگه داشتن فرمان نزدیک به بالا به آنها این امکان را می داد که قبل از تعویض دست ها برای تکمیل پیچ، فضا را به سمت پایین بکشند. با این حال، فرمان برقی تا حد زیادی این مزیت را منسوخ کرده است، در حالی که ظهور کیسه های هوا این دستورالعمل ها را خطرناک کرده است. وقتی دست‌ها روی چرخ پایین‌تر قرار می‌گیرند، به‌جای برخورد با صورت در تصادف، احتمالاً از مسیر خارج می‌شوند.