تلخی ته خیار قاتل اصلی دیابت؟!

تلخی انتهای خیار به دلیل ماده‌ای به نام «کوکوربتاسین» "cucurbitacin" است که عمدتا به صورت آگلیکون و مونوگلیکوزید در انتهای خیار وجود دارد و در ریشه گیاه تولید می‌شود. کوکوربتاسین در خیارهای گلخانه‌ای به ندرت یا در شرایط نامساعد دیده می‌شود.

خیارهایی که در شرایط هوای سرد رشد می‌کنند، تحت استرس کم آبی قرار دارند یا تغییر شکل می‌دهند و بیشترین مقدار کوکوربتاسین را دارند. با توجه به اینکه بیشترین مقدار کوکوربتاسین را دارند بنابراین تلخ می‌شوند. در واقع، شرایط نامساعد در طول رشد خیار، باعث ایجاد تلخی در آن می‌شود.

وجود اثرات کاهندگی قند خون در خیار به علت محتوای بالای فیبر، قدرت هیدراتاسیون بالا، داشتن خاصیت حجم‌دهندگی به غذا در کنار محتوای کالری و قند بسیار پایین آن است که این سبزی را به عنوان یکی از کارآمدترین انتخاب‌ها برای کنترل قند خون بیماران دیابتی معرفی کرده است.

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، علت تلخی خیار همانطور که گفته شد به علت وجود برخی ترکیبات آلکالوئیدی و فیتوکمیکال بوده و ارتباطی با انسولین ندارد.

همچنین در صورت فرض محال وجود انسولین در تلخی انتهای خیار نیز، از آنجا که انسولین یک ساختار پروتئینی دارد، در صورت مواجهه با اسید معده و شیره گوارشی مترشحه در پانکراس به پپتیدها و آمینواسیدهای سازنده هیدرولیز شده و عملا ساختار عملکردی خود را از دست می‌دهد.

خیار به عنوان یک سبزی برای کنترل قند خون در افراد دیابتی بسیار مناسب است ولی الزاما تلخی خیار، مسئول این عملکرد نبوده و چه بسا مصرف قسمت تلخ خیار منجر به واکنش‌های آلرژیک‌ و ایجاد حالت تهوع شود.

آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که جلوی اکسیداسیون را می گیرند. به واکنش شیمیایی که باعث تشکیل اتم های واکنش پذیر با الکترون های جفت نشده (به نام رادیکال های آزاد) می شود، اکسیداسیون می گویند.

تجمع رادیکال های آزاد خطرناک است و منجر به بروز بیماری های مزمن می شود.

در واقع، شواهد نشان می دهد رادیکال های آزاد باعث استرس اکسیداتیو می شوند که با سرطان و بیماری های قلب، ریه و خودایمنی در ارتباط است.

میوه و سبزیجات، از جمله خیار، سرشار از آنتی اکسیدان های مفید هستند و خطر بروز این بیماری ها را کاهش می دهند.

در یک پژوهش، ۳۰ شرکت کنندۀ مسن پودر خیار مصرف کردند تا قدرت آنتی اکسیدان ارزیابی شود.

بعد از گذشت یک ماه، پودر خیار چند شاخص فعالیت آنتی اکسیدان را ارتقا بخشید.

اما لازم به ذکر است احتمالاً میزان آنتی اکسیدان پودر خیار در این آزمایش بیشتر از آنتی اکسیدان موجود در خود خیار بود.

در یک پژوهش آزمایشگاهی، خواص آنتی اکسیدان خیار مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه نشان داد خیار حاوی فلاونوئید (flavonoids) و تانن (tannins) است که هر دو به مهار رادیکال های آزاد کمک می کنند.

بدن ما به آب نیاز دارد. آب در بدن چند وظیفۀ مهم انجام می دهد.

از جمله به تنظیم دما و انتقال ضایعات و مواد مغذی کمک می کند.

در واقع، مصرف درست و کافی آب روی همه چیز، از عملکرد جسمی گرفته تا سوخت و ساز، اثر می گذارد.

بخش زیادی از نیاز بدن به مایعات از طریق نوشیدن آب یا سایر مایعات تأمین می شود اما تا ۴۰% از مجموع آب بدنِ بعضی از افراد از طریق غذا به دست می آید.

میوه و سبزیجات یک منبع عالی برای جذب آب از طریق رژیم غذایی است.

در یک پژوهش، وضعیت هیدراسیون و سوابق رژیم غذایی ۴۴۲ کودک ارزیابی و جمع‌آوری شد. نتیجه نشان داد مصرف میوه و سبزیجات با هیدراسیون بهتر در ارتباط بود.

خیار از ۹۶% آب تشکیل شده. پس به تأمین آب بدن کمک می کند.