عزت در سیاست خارجی به معنای نفی دیپلماسی التماسی است/ انعطاف منافاتی با اصول ندارد

عزت در سیاست خارجی به معنای نفی دیپلماسی التماسی است/ انعطاف منافاتی با اصول ندارد

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار وزیر و مسئولان وزارت امور خارجه، مصلحت را به معنی شناخت موارد انعطاف دانستند و گفتند: انعطاف منافاتی با اصول ندارد.

وزیر و مدیران ارشد وزارت امور خارجه، سفرا و روسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور صبح امروز (شنبه) با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. رهبر معظم انقلاب با تاکید بر اینکه عزت در سیاست خارجی یعنی نفی دیپلماسی التماسی، فرمودند: مصلحت یعنی شناخت موارد انعطاف؛ انعطاف منافاتی با اصول ندارد.

مهم ترین محورهای بیانات رهبر معظم انقلاب در این دیدار که در آستانه برگزاری گردهمایی سراسری روسای نمایندگی‌های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور انجام شد، به شرح زیر است:

- عزت در سیاست خارجی یعنی نفی دیپلماسی التماسی

- در سیاست خارجی وقتی می‌گوییم عزت، یعنی نفی دیپلماسی التماسی. ما در طول این سالها داشتیم مواردی را که دیپلماسی ما، تعبیر درست در قبالش همین تعبیر «التماسی» است، «دیپلماسی التماسی». ممکن است لحن‌مان هم التماس‌آمیز نبوده اما باطن قضیه التماس بوده. عزت یعنی نفی این‌جور دیپلماسی، نفی چشم دوختن به دست و زبانِ این و آن. این شخصیت پخته‌ی سیاسی قدیمی فلان کشور این‌جوری گفت، این‌جوری قضاوت کرد، آن یکی این‌جوری گفت، این‌جوری اقدام می کنند. عزت یعنی ما چشم‌مان و نگاهمان به این چیزها نباشد، تکیه‌مان به اصول خودمان باشد.

حکمت یعنی عمل خردمندانه در تعاملات بین‌المللی

- حکمت یعنی در همه‌ی تعاملهای دو جانبه و چند جانبه خردمندانه عمل کنیم. اندیشیده عمل کنیم. محاسبه‌شده عمل کنیم. از اظهار نظرهای دفعی و ارتجاعی و حساب‌نشده پرهیز کنیم. حکمت یعنی هر کاری که میکنیم، پشتوانه فکری و عقلانی داشته باشد. اندیشیده باشد، محاسبه‌شده باشد.

مصلحت یعنی شناخت موارد انعطاف؛ انعطاف منافاتی با اصول ندارد

- مصلحت یعنی شناختن موارد انعطاف. یک جاهایی باید انعطاف داشت. انعطاف منافات با اصول ندارد. حفظ اصول با امکان انعطاف با هم می‌سازند، میتوان یک جاهایی انعطاف به خرج داد. بنده یک وقتی چند سال قبل از این گفتم: «نرمش قهرمانانه»؛ بد فهمیده شد، هم بعضی‌ها در خارج بد فهمیدند، یک محاسبه‌ی دیگر کردند، در داخل هم بعضی از خودهایمان بد فهمیدند معنای این را. انعطاف یک جاهایی لازم است، بایستی انجام بگیرد. همان معنایی که ما در تقیه معنا کردیم ــ در بحث امامت، بنده مفصل راجع به تقیه صحبت کردم ــ تقیه یعنی وقتی شما در یک جایی دارید حرکت میکنید، به یک صخره‌ای میرسید که از آن عبور نمی‌توانید، یک راهی پیدا کنید از کنار صخره و عبور کنید. انعطاف یعنی این. معنایش این نیست که ما از ادامه‌ی راه پرهیز کردیم و عقب‌نشینی کردیم، نه. به جنگ صخره نرفتیم، انعطاف پیدا کردیم، توانستیم راه دیگری را پیدا کنیم.